خودم برایت یک کافه پیدا می کنم

که صاحبش یک مرد ِ پیر تنها باشد ..

که شب کریسمس برایش بی معنا ترین باشد ..

که نور کافه اش از دور ، قلقلک ِ امیدت باشد ..

تا به کافه ی گرم پناه ببری ..

تا از پشت پنجره زل بزنی به تن ِ سفید ِ بلورینش ..

تا تو هم دوستش داشته باشی برف را

دخترک کبریت فروش ...